Last updated lut 14, 2017 0 Ponad 700 badań w końcu potwierdziło coś, co nasi przodkowie wiedzą od stuleci. Czarnuszka zawsze była, jest i już będzie panaceum na wiele dolegliwości. Czym jest czarnuszka i do czego nam jej olej? Czarnuszka siewna, czyli Nigella sativa (lub czarny kminek) to niebieskawa roślinka, której niepozorny wygląd skrywa doskonały lek. Już w starożytności mawiano, iż olej c czarnuszki jest w stanie wyleczyć wszystko, prócz śmierci. W oleju z czarnuszki znajduje się ponad 100 aktywnych substancji, które nie do końca zostały jeszcze przebadane. Wiadomo jednak już, że czarnuszka pomaga: na system immunologiczny; w przypadku stanów zapalnych; na nowotwory. Wiadomo, że olej z tej drogocennej rośliny zawiera: kwasy tłuszczowe (linolowy, eikozadienowy, alfa-linolenowy, palmitynowy, mirystynowy oraz wiele innych); fitosterole i fosfolipidy; flawonoidy saponiny; biała (aż 8 z 9 niezbędnych dla człowieka); węglowodany; alkaloidy (nigellina, nigellamina, nigellicyna); tymochinon, limonen, karwakrol, karwon i wiele innych (olejki eteryczne); witaminy E, F, A, B1, B3, B6, biotynę, związki mineralne (cynk, selen, magnez, wapń, żelazo, sód, potas). Olej z czarnuszki nie posiada przeciwwskazań. Co nam właściwie daje olej z czarnuszki? Czarnuszka, oraz olej z niej tworzony, posiada wiele ważnych właściwości: Działanie immunoprotekcyjne – wzmacnia układ odpornościowy pobudzając syntezę interferonu, wzrost limfocytów i makrofagów; Korzystnie wpływa na alergie – czarnuszka jest doskonałym antyhistaminikiem (dokładnie jak witamina C); Pomaga zwalczyć anemię – podnosi poziom hemoglobiny i czerwonych krwinek; Działa antybakteryjnie, antywirusowo oraz przeciwgrzybicznie – wszystko to dzięki zawartości tymochinonu; Działanie przeciwpasożytniczne – pomaga w zwalczaniu tasiemców (przy tasiemczycy), przywr, owsików, blastocytozy, włośnia krętego – wszystko to bez efektów ubocznych; Działa ochronnie w przypadku szkodliwego promieniowania – minimalizuje negatywne efekty radioterapii; Pomaga przy nadciśnieniu – czarnuszka obniża ryzyko powstawania zakrzepów, obniża ciśnienie tętnicze oraz chroni przed wzrostem homocysteiny (miażdżyca); Pomaga w profilaktyce kamieni nerkowych; Posiada działanie antywrzodowe na żołądek – wzrasta ilość mucyny w błonie żołądka. Dodatkowo redukuje ilość bakterii Helicobacter pylori. Jest substancją przeciwnowotworową – nie pozwala na angiogenezę i metastazę komórek rakowych; Zwalcza zmiany skórne – olej z czarnuszki jest stosowany na łuszczycę, trądzik, atopowe zapalenie skóry, grzybicę skóry, wysypkę, zmiany bakteryjne lub poparzenia słoneczne; Pomaga w profilaktyce cukrzycowej – reguluje poziom cukru i posiada działanie ochronne na trzustkę (regeneruje oraz wzmaga proliferacje wyspy trzustkowej beta, która produkuje insulinę); Ochrania wątrobę i nerki – chroni przed metalami ciężkimi oraz ksenobiotykami. Oczyszcza też organizm z toksyn i normuje poziomy markerów stresu oksydacyjnego; Zapobiega osteoporozie – czarnuszka zwiększa gęstość kości za pomocą kwasów tłuszczowych i działaniu antyutleniającemu oraz antyzapalnemu; Ma działanie uśmierzające ból – dodatkowo czarnuszka ma działanie antydepresyjne, uspokajające i przeciwlękowe. Wspomaga odporność na stres oraz ma zastosowanie w leczeniu epilepsji i parkinsona; Pomaga w gojeniu ran – stwierdzono pozytywne właściwości czarnuszki przy leczeniu owrzodzeń, skaleczeń, rozpadlin, zmian ropnych; Poprawia stan astmatyków – potwierdzono, że u 80% astmatyków stosujących czarnuszkę, objawy stały się mniej uciążliwe (ustąpienie świszczącego oddechu, poprawienie wydolności płuc oraz możliwość zmniejszenia ilości przyjmowanych leków ); Wspomaga rozwój włosów i mieszków włosowych – zapobiega łysieniu, zwalcza łupież i zwiększa gęstość i grubość włosów; Korzystnie wpływa na układ hormonalny – podnosi poziom testosteronu oraz reguluje miesiączki; Pomaga na choroby autoimmunologiczne – dzięki właściwościom antyzapalnym i antyhistaminowym chorzy odczuwają słabsze symptomy chorób. Jak stosować olej z czarnuszki? Czarnuszkę można stosować zewnętrznie (na włosy czy skórę) lub wewnętrznie (spożywając). Oto kilka sposobów jak można włączyć czarnuszkę do codziennego życia: Czarnuszka jako przyprawa – może zastąpić pieprz, który niestety zakwasza organizm. Dodatkowo ziarna czarnuszki można dodawać do chleba, ciasta oraz jako posypkę. Czarnuszka nadaje się także do zup, sałatek, kanapek i wielu, wielu innych potraw; Czarnuszka jako napar – polecamy czarnuszkę w postaci herbat. Można też stosować zewnętrznie na skórę, włosy i paznokcie; Olej z czarnuszki – skóra, włosy paznokcie, czyli jak maść. Można też przyjmować jak lekarstwo (około 2-3 łyżeczek dziennie). Warto pamiętać, że najzdrowszy jest olej z czarnuszki tłoczony na zimno; Czarnuszka jako nalewka – pół szklanki drobno zmielonej czarnuszki i pół 40% alkoholu. Po tygodniu można napar przefiltrować przez watę. Zastosowanie: Wewnętrzne i zewnętrzne; Czarnuszka jako ziołomiód – na każdą łyżkę zmielonej czarnuszki, dodać łyżkę miodu. Wszystko trzeba utrzeć na papkę. Ziołomiód ma działanie wykrztuśne, łagodzi objawy przeziębienia oraz ból gardła.
Olej z czarnuszki nazywa się również złotem faraonów. Jego wyjątkowe działanie lecznicze doceniono już w starożytności, a dziś wiele się mówi o właściwościach upiększających i zwalczających problemy ze skórą, włosami i paznokciami. Jak działa olej z czarnuszki? Jaki jest jego wpływ na urodę? Olej z czarnuszki – właściwości odżywcze Olej z czarnuszki jest silnym antyoksydantem, dzięki czemu spowalnia procesy starzenia i powstawanie zmarszczek. Nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy A, E, F oraz z grupy B, cynk, selen, wapń, żelazo i biotyna wpływają pozytywnie na kondycję skóry, włosów i paznokci. Fitosterole i flawonoidy wspierają natomiast funkcjonowanie całego organizmu, dzięki czemu łatwiej jest zachować urodę pomimo upływu czasu. [related-post] Olej z czarnuszki na trądzik Stosowanie oleju z czarnuszki na trądzik pomaga uporać się z ropnymi zmianami oraz zaskórnikami. Olej reguluje wydzielanie sebum, oczyszcza pory i zabija bakterie oraz grzyby. Skóra jest dzięki niemu ukojona, a stany zapalne zmniejszają się, co sprawia, że cera nabiera zdrowego wyglądu. Jeżeli chodzi o olej z czarnuszki zastosowanie go na trądzik polega na posmarowaniu nim pryszczów oraz na dodawaniu kilku kropel oleju do kremu nawilżającego bądź matującego. Co ważne, olej z czarnuszki można stosować w celu zmniejszenia ryzyka powstawania blizn potrądzikowych. Produkt działa przeciwzapalnie, przyspiesza gojenie się pryszczy i wspomaga odnowę skóry. Jeżeli zastosuje się go na istniejące już blizny, struktura blizn zostanie przebudowana, wyrówna się ich koloryt, a ich widoczność stanie się mniejsza. Skóra w miejscu blizny zostanie wygładzona, dzięki delikatnemu działaniu złuszczającemu oleju z czarnuszki. Olej stosuje się bezpośrednio na skórę. Obejrzyj film o oleju z czarnuszki. Olej z czarnuszki na włosy Olej z nasion czarnuszki wykazuje właściwości odżywiające i wzmacniające cebulki włosów. Stosowanie go do masażu skóry głowy już po miesiącu daje zauważalne efekty w postaci zmniejszenia się liczby wypadających włosów. Olej z czarnuszki na włosy stosuje się 1-2 na tydzień. Jeżeli problemem są łamliwe końcówki, olej można wcierać w nie po każdym myciu głowy. Taki zabieg sprawi, że kosmyki staną się lśniące, a podczas stylizacji będą mniej podatne na rozdwajanie i łamanie. Stosowanie oleju z czarnuszki na skórę głowy pomaga w przypadku łupieżu. Olej uelastycznia skórę, oczyszcza ją i nawilża, co zapobiega jej łuszczeniu się i pękaniu. Skóra głowy jest dzięki temu mniej podatna na zakażenia bakteryjne i grzybicze, a uporczywy świąd znika. Olej nakłada się na skórę na pół godziny i owija się ją ręcznikiem lub folią. Po upływie 30 minut, delikatnie zmywa się olej za pomocą łagodnego szamponu przeciwłupieżowego. Olej z czarnuszki – zmarszczki i przebarwienia Stosowanie oleju z czarnuszki na skórę twarzy powstrzymuje powstawanie zmarszczek i przebarwień. Olej zawiera substancje, które wspierają procesy odbudowy skóry oraz syntezę kolagenu i elastyny, co sprawia, że oznaki starzenia pojawiają się znacznie później. Kobiety dojrzałe mogą stosować olej w celu usunięcia przebarwień, które pojawiają się w okresie menopauzy. Jeżeli cerę pokrywają plamki w ciemniejszym odcieniu, olej z czarnuszki rozjaśnia je i przywraca promienność oraz świeżość skórze twarzy. Aby trwale usunąć przebarwienia i zapobiec powstawaniu kolejnych, kilka kropel oleju można dodawać do kremu nawilżającego używanego na co dzień. Olej z czarnuszki – AZS, łuszczyca i grzybica Olej z czarnuszki na AZS może być stosowany u dzieci i dorosłych. Atopowe zapalenie skóry leczy się olejem, stosując go jako balsam po myciu lub dodając kilka kropel produktu do kąpieli. Jeżeli skóra pęka i pojawiają się na niej rany, można smarować je olejem, aby zmniejszyć ryzyko zakażania i przyśpieszyć gojenie. Podobnie można postępować w przypadku łuszczycy. Ze względu na działanie przeciwgrzybicze, można leczyć olejem z czarnuszki grzybicę skóry i paznokci. Grzybicę leczy się, zarówno stosując olej na skórę, jak i pijąc go w ilości jednej łyżeczki dwa razy dziennie. Olej z czarnuszki – gdzie kupić? W przypadku chorób skórnych, problemów z cerą lub włosami, olej z czarnuszki najlepiej jest kupić w sklepie ze zdrową żywnością lub w sklepie zielarskim. Jeśli chcesz poznać więcej praktycznych porad z zakresu dietetyki, bądź na bieżąco z portalem i zapisz się na newsletter. ZAPISZ SIĘ DO NEWSLETTERA
Łuszczyca daje objawy na skórze, dlatego leczy się ją głównie zewnętrznie. Najlepiej wdrożyć kilka metod walki z łuszczycą, dzięki czemu ich efekty będą jeszcze lepsze. Poznaj 6 sprawdzonych sposobów na łuszczycę. Tonik z octu jabłkowego. Ocet jabłkowy ma działanie odkażające i kojące. Aby wyleczyć łuszczycę należy doprowadzić do bardzo dobrego funkcjonowania organizmu. A także przywrócić doskonałą funkcje nerek. Dobra filtracja krwi przez nerki to pewny sukces w zwalczaniu choroby. Można tego dokonać poprzez: 1. Ograniczenie do minimum używek. 2. Wyleczenie stanów zapalnych. 3. Stosowanie odpowiednich ziół. 4. Unikanie stresów. 5. Zmianę diety. Zioła: Są podstawą regeneracji i odtrucia organizmu. Istnieje wiele ziół usuwających toksyny. Jednak ich prawidłowa kompozycja jest niezwykle trudna do realizacji. Musi oddziaływać na kilka różnych organów równocześnie i nie zaburzać prawidłowej pracy organizmu, który u osób chorych na łuszczycę jest już i tak niezwykle czuły i czasami substancje, mające leczyć mogą powodować zaostrzenie choroby. Dlatego lepszy skutek przynoszą słabe napary, tzn. płaska łyżeczka od herbaty na 1/2 litra wrzątku. Parzenie należy przeprowadzać przez kilkanaście godzin w dobrym termosie. Jest to zgodne z filozofią Tradycyjnej Medycyny Chińskiej, która twierdzi - na choroby głęboko ukryte w organizmie zioła parzy się długo. A, że toksyny ukryte są głęboko w tkankach ciała, zioła w przypadku łuszczycy parzymy długo. Osoby drobne powinny wypijać takiego naparu 0,5-1,0 litra dziennie. Cięższe nawet 2 litry. Napar pić małymi porcjami w ciągu dnia. Duża ilość płynu potrzebna jest do skutecznego odtrucia organizmu przez układ moczowy. Napar pobudza do pracy także inne organy - wątrobę, skórę. Wykazuje również działanie aseptyczne i tonizujące. W przypadku chorych cierpiących na nerki potrzebna jest konsultacja z lekarzem. Najlepsza receptura ziołowa składa się tylko z paru ziół: Rzewień Rzewienia, liści brzozy, skrzypu, perzu, fasoli, akacji. Zioła mieszamy w identycznych ilościach i mielimy. Najlepiej dokonać tego w ręcznym młynku lub w młynku żarnowym elektrycznym do kawy. Młynki wirnikowe niszczą trochę zioła, ale można je użyć. Mielenie pozwoli lepiej wykorzystać właściwości lecznicze choć zadziałają i nie mielone. Mieszankę parzy się w termosie przez kilka -kilkanaście godzin. Na litr wody używamy płaską łyżeczkę od herbaty proszku. Mieszanka jest doskonała. Nie dopuszcza do zaparć, które są podstawową przyczyną łuszczycy. Oczyszcza także organizm z toksyn. Funkcja rzewienia w tym zestawie jest najważniejsza. Jako zioło dodatkowe poleca się janowiec, który może być stosowany jednak w małych ilościach. Balsam do smarowania zmian: Maści kortyzonowe stosowane długo mogą być szkodliwe. Na początkowym etapie kuracji można dodatkowo zażywać witamine A, E i B-complex. Dieta: Według Chińczyków, naturalne zdrowie istnieje tylko do ok. 15. roku życia. Później organizm zaczyna się starzeć. I my poprzez niefrasobliwe zachowanie proces ten wspomagamy. Podstawową funkcją organizmu jest wchłanianie i wydalanie. To co przyswajamy ma ogromne znaczenie dla zdrowia i przedłużenia młodości. Inaczej mówiąc, prawidłowe pożywienie i czyste powietrze to podstawowe czynniki opóźniające proces starzenia. O czystym powietrzu napisano tomy dokumentów a o różnych dietach następne tomy. W informacjach bardzo mało miejsca poświęca się bilansowi kwasowo-zasadowemu. Organizm dąży do optymalnego, z punktu widzenia prawidłowości procesów biologicznych, stanu pH ustroju. Optymalnym wskaźnikiem pH dla całego organizmu jest pH 7,2. Jest to odczyn alkaliczny. Aby taki odczyn pH uzyskać i go utrzymać musimy stosować odpowiednią dietę - alkalizującą. Przeważnie u ludzi badanych w większości wskaźnik pH oscyluje w okolicach 6,2 - 6,5 co oznacza silne zakwaszenie organizmu rzadko dochodzi do 7 pH. Przyczyną jest zła dieta. Spożywanie zakwaszających pokarmów a szczególnie skrobi i mięsa prowadzi do takiego stanu organizmu i ostatecznie do chorób. Kwaśne środowisko w organiżmie człowieka osłabia funkcje życiowe i sprzyja rozwojowi bakterii i innych drobnoustrojów. Gdy zakwaszenie jest długotrwałe to obniża się wydolność organizmu, skóra takiego człowieka jest blada ze skłonnością do pryszczy i plam. Jest przyśpieszone starzenie. Oczywiście zdarzają się osoby o doskonałych mechanizmach regulacyjnych i nawet zła dieta wydaje się im służyć. Ale wszystko jest do czasu. Pierwszą oznaką długotrwałego zakwaszenia ciała jest u mężczyzn osłabienie popędu płciowego. Obroną przed nadmiernym zakwaszeniem jest - ciężka praca fizyczna lub treningi sportowe. Powodują one odczyn alkaliczny, ale równocześnie mają również negatywne skutki. Jak w przypadku większości chorób dieta ma decydujący wpływ na powstanie i rozwój choroby. W przypadku łuszczycy dieta była trudna do ustalenia, gdyż pokarmy dla wielu osób zupełnie nieszkodliwe u części populacji stają się źródłem choroby. Gdyby jeszcze podejrzany o chorobę pokarm działał na organizm tak jak alergen - intensywnie, problem byłby znacznie prostszy. Przy pomocy testu uczuleniowego szybko byłyby wyeliminowane szkodliwe pokarmy. Dopiero długoletnia obserwacja pozwala ustalić listę szkodliwych pokarmów odpowiedzialnych za łuszczycę i prawdopodobnie za wiele innych chorób. Kawa: Spalone ziarna kawy zawierające kofeinę oraz mnóstwo spalonych elementów organicznych. Kawa palona zawiera ogromne ilości toksyn szkodzących wątrobie i dostające się do krwi, co przy osłabionej pracy nerek objawia się zaostrzeniem choroby. Mleko: Z produktów mlecznych można jeść tylko - masło, śmietanę, sery twarde (tzw. sery żółte) reszta powinna być maksymalnie ograniczona. Zakaz obejmuje mleko surowe i gotowane, ser biały, jogurty, kefir, mleko zsiadłe i w proszku, lody, zupy mleczne, budynie i inne. Jeśli zakaz picia kawy jest zrozumiały, to zakaz spożywania mleka jest zaskakujący. Jeden z najczęściej polecanych przez dietetyków pokarm może być szkodliwy? Łuszczyca jest tak tajemniczą chorobą, że tak zaskakująca wiadomość nie powinna nikogo dziwić. Prawdopodobnie pewne składniki mleka nie są do końca strawione i zatruwają organizm lub działają alergicznie. Skrobia: Jest główny podejrzany, musi być ograniczona we wszystkich postaciach - ponownie zaskakująca wskazówka, lecz ma pewne uzasadnienie. Skrobia działa silnie zakwaszająco na organizm a taki stan jest szkodliwy. Skrobia spożywana w dużych ilościach jest główną przyczyną zakwaszenia. Do produktów skrobiowych należą: mąka i jej produkty - chleb, inne pieczywo, makarony, ciasta, ziemniaki, kasze, ryż, kukurydza i ogólnie produkty zawierające gluten. Prawdopodobnie działa on alergicznie i pewnym rozwiązaniem jest dieta bezglutenowa. Ograniczenia dotyczą także produktów z pełnego przemiału. Natomiast zaleca się kaszę jaglaną o dużej zawartości białka i soli mineralnych. Tłuszcze i białko zwierzęce: Typowe ograniczenia dla współczesnej dietetyki ograniczającej nadmierne spożywanie mięsa. Z produktów tego typu polecić można kurczaki, ryby i owoce morza. Potrawy smażone: Produkty rozkładu powstające przy podgrzaniu oleju, masła i innych do wysokiej temperatury są bardzo szkodliwe i dlatego chorzy na łuszczycę powinni unikać smażonych potraw. Zamiast smażenia należy stosować gotowanie i pieczenie bez tłuszczu. Cukier: Należy ograniczyć, gdyż zawiera puste kalorie i zakwasza organizm. Ocet: Zastąpić sokiem z cytryny. Prawidłowa dieta: To dieta alkalizująca. Oznacza to spożywanie głównie warzyw i owoców. Białko roślinne i zwierzęce powinno być tylko dodatkiem. Warzywa: Wszystkie rodzaje i w każdej postaci z wyłączeniem ziemniaków. Tradycyjna dieta opiera się o pieczywo i ziemniaki. Większość potraw w polskiej kuchni komponuje się z tych produktów. Można je zastąpić kaszą jaglaną lub gotowanymi lub pieczonymi warzywami korzeniowymi. Przewagę w diecie powinny mieć warzywa liściaste. Owoce: Traktować je należy jako drugi według masy produkt. Nie ma specjalnych zaleceń. Banany zawierające dużą ilość skrobi należy jednak ograniczyć. Białko roślinne: Fasola, groch, soja (uwaga! obniża potencję), orzechy, słonecznik, dynię, sezam itp. Białko zwierzęce: Kurczaki, ryby, owoce morza, króliki, jagnięcina. Oleje: Stosować oleje tłoczone na zimno w procesie bez używania temperatury. Najlepiej kupić kilka rodzajów i zmieszać. Uzyskana mieszanka zawiera wszystkie bardzo ważne nienasycone kwasy tłuszczowe. Używamy jej jak doskonały olej sałatkowy, ale do potraw dodajemy już po obróbce termicznej. Optymalna dieta powinna składać się z 35% warzyw, 25% owoców, 18% białka, 10% tłuszczy, 12% węglowodanów (skrobia) i dodatków jak otręby, przyprawy i inne. Podane wielkości proszę traktować jako orientacyjne i dotyczą wagi produktów przygotowanych do spożycia. Do potraw należy używać ziół i przypraw: Ostrożnie z ostrymi. Ważnym elementem diety powinny być otręby, ale dodawane do potraw w umiarkowanej ilości. Przedstawiona dieta doprowadza organizm do odczynu alkalicznego. Jest lekko strawna i oczyszczająca organizm. Dieta ta odmładza i daje dużo wigoru. TECHNIKA JEDZENIA: O tym kiedy i jak często jeść: Ilość pożywienia jak i częstotliwość posiłków to indywidualny problem. Rozbieżności mogą być ogromne. Jedni muszą jeść kilka razy dziennie, a inni zadawalają się jednym posiłkiem. Generalnie można stwierdzić, że podstawowy posiłek raczej powinien przypadać na środek dnia a śniadanie powinno być stosunkowo lekkie i najlepiej gdy zawiera dużo mikroelementów i witamin. Dlaczego? Organizm rano po okresie snu musi mieć trochę czasu na rozkręcenie się. A dobry start zapewniają właśnie mikroelementy i witaminy. A więc na śniadanie najlepiej zjeść warzywa, owoce, ser twardy ewentualnie z odrobiną kaszy jaglanej. Wszystkie sałatki bardzo wskazane. Rano zakazane jest obciążanie żołądka ciężkimi potrawami. Zalecaną często owsiankę na mleku lepiej unikać. Podobnie jajka na twardo i wędliny. W chłodne i mroźne dni dopuszczalne jest jedzenie skrobi - razowej. Posiłki spożywane po godzinie 17-18 mogą być przyczyną kłopotów gastrycznych gdyż organizm wieczorem jest już nastawiony na regeneracje i wypoczynek. Duże ilości pokarmu mogą mu szkodzić. Może to powodować zaostrzenie choroby. Dieta optymalna: Modna ostatnio dieta optymalna polegająca na zastąpieniu skrobi tłuszczem zwierzęcym wymaga osobnego omówienia. Jej zaletą jest zmniejszenie zakwaszenia organizmu gdyż ta sama ilość kalorii uzyskanych z tłuszczu zamiast ze skrobi mniej zakwasza organizm. Jednak taki system powoduje zatrucie organizmu resztkami trawiennymi pochodzenia zwierzęcego. W przypadku łuszczycy i innych chorób dieta mało wskazana. NATURALNE LECZENIE Noni juice: Z powodzeniem jest stosowany do leczenia chorób skóry, np; łuszczycy, trądziku, grzybic, gronkowca złocistego, róży, półpaśca, oparzeń. Noni juice wspiera funkcjonowanie gruczołów nadnerczy w okresie wytężonego wysiłku, stymuluje produkcję interferonu i wzmacnia działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne białych krwinek. Noni jest odpowiedzialny za działanie naprawcze genetycznych kodów w komórkach. Magazynuje się w wątrobie i w razie potrzeby zamienia się w kseroninę. Cennym magazynem kseroniny jest skóra. Skóra ciągle potrzebuje kseroniny, ponieważ ciągle się złuszcza i odbudowuje. Kseronina pomaga w tworzeniu kolagenu, który odpowiednio nawilża skórę. Szybkie oznaki starzenia się są przyczyną złego nawilżenia skóry. Dobrze jest nawilżyć skórę dobrym balsamem albo oliwką, nawet kilka razy dziennie. Evening Primrose Oil: Olejek z wiesiołka (LINK!) doskonale regeneruje skórę, można go stosować do użytku zewnętrznego. Olejek Pichtowy: Z jodły syberyjskiej, dostarcza olejek eteryczny pichtowy, który jest ruchliwą cieczą o silnym balsamiczno-cytynowo-miętowym zapachu i terpentynowo-gorzkawym smaku, barwy żółtawo-zielonkawej lub cieczą bezbarwną. Olejek pichtowy działa immunostymulująco (pobudza układ odpornościowy ustroju), Wykazuje silny wpływ przeciwgrzybiczy, przeciwroztoczowy (zabija roztocze pasożytujące na skórze), w tym także nużeńca Demodex; do zwalczania roztoczy w skórze polecamy zmieszać olejek pichtowy z olejkiem sandałowym w proporcji 1:1 - skórę zakażoną smarować 4 razy dziennie. Odświeża skórę i oddech. Olejek pichtowy działa przeciwłuszczycowo, przeciwtrądzikowo, zapobiega wypadaniu włosów, likwiduje łupież skóry owłosionej i pokrzywkę. Można stosować w leczeniu wyprysków u dzieci pod warunkiem, że dziecko nie jest uczulone na ten olejek. Stosowany do wcierań przeciwłuszczycowych i przeciwtrądzikowych: 10 ml olejku pichtowego na 5 ml tranu ciekłego, oleju rycynowego, olejku migdałowego lub oleju winogronowego. Vilcacora - koci pazur: Środek wspomagający przy leczeniu łuszczycy, łojotoku, wspomaga leczenie ran, utrudnia podział złośliwych komórek (nowotwory). Zielona Herbata: Metoda nakładania papki z zielonej herbaty - liściastej; zalać wrzątkiem kilka łyżeczek zielonej herbaty( nie z torebki), przykryć i wystudzić. Następnie odcedzić i przyłożyć na chore miejsce samą papkę z liści herbaty. Głowę przykryć np, ręcznikiem, trzymać dłuższy czas, naawet kilka godzin w zależności od stanu chorej skóry. Po umyciu głowy chore miejsca posmarować np. oliwą z oliwek. Liście brzozy: Zebrać świeże liście brzozy, wysuszyć i zmieszać ze słomą. Myć chore miejsca. Wspomagające leczenie: Omega 3: Budulec dla każdej komórki w organizmie - stanowi jakość błony komórkowej co ma ogromne znaczenie w przypadku chorób nowotworowych, w chorobach serca i naczyń krwionośnych, w chorobach reumatycznych. Witamina C: Niedobór powoduje spadek liczby limfocytów T, na których opiera się działanie układu immunologicznego. Najlepszym źródłem wit. C jest sok z żurawin, sok z cytryn, czarne porzeczki... Witamina E: Antyoksydant regenerujący komórki. Pomocne przy leczeniu łuszczycy okazało się wprowadzenie pochodnych witaminy D3, które mają korzystny wpływ na dojrzewanie komórek naskórka. Dzięki temu możliwe jest skracanie okresu objawowego. Jeśli zapchane toksynami są nerki i wątroba to skóra przejmuje częściowo funkcje oczyszczania organizmu - stąd wysypki, pokrzywki, trądziki, łuszczyce itp. Reakcja alergiczna jest po prostu reakcją obronną organizmu. Aby leczyć łuszczycę należy oczyścić cały organizm, smarowanie skórnych objawów nie wyleczy tej choroby. Będą tylko chwilowe ulgi. Nieoczyszczony organizm ponownie się odezwie. Najważniejszy związek znajdującym się w oleju z czarnuszki jest tymochinon - składnik olejku eterycznego nasion czarnuszki, dzięki któremu olej wykazuje działanie przeciwzapalne (porównywalne z aktywnością aspiryny w dawce 100 mg/kg), przeciwbólowe, a także ochronne na miąższ nerek i wątroby.